کاربری جاری : مهمان خوش آمدید
 
خانه :: شعر
موضوعات

اشعار



زبانحال حضرت زینب سلام الله علیها هنگام وفات

شاعر : حسین رستمی     نوع شعر : مرثیه     وزن شعر : مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن     قالب شعر : غزل    

کسی محـبـت خـود يا که بـرمـلا نـکـنـد           و یـا به طـعـنـه و دشـنـام اعـتـنـا نکـنـد

تـمـام شـهـر ز احـوال من خـبـر دارنـد           قـرار نیست دلـی بـشـکـنـد صـدا نکـنـد


به زنـده ماندن شمع و عــروج پـروانه           کـه آشـنـای کـسـی تـرک آشــنـا نـکـنـد

فـراق بـعـد تو با هیـچ عـاشـقـی دیـگـر           چـنـانکه با دل من کـرده است تا نـکـند

به روی شانه هر کس جنازه ای بردنـد           نـشـد که خـواهـر تـو یـاد بـوریــا نکـند

قسم به دست امامت که خواهرت آن شب          مـحـال بـود بـرای تو جـان فــدا نـکـنـد

تو زنده بودی من هر چـقـدر نـاله زدم           نـشـد که رأس تو را از بدن جـدا نکند

به زیـر تـابش خـورشیـد بستری دارم            چـگـونـه یـار به محـبـوب اقـتـدا نکــند

به پشت گـرمی پـیـراهن تو می میرم            کسی ز سینه ام این هـدیه را جـدا نکند

: امتیاز

زبانحال حضرت زینب سلام الله علیها در هنگام وفات

شاعر : سید حمید رضا برقعی نوع شعر : مرثیه وزن شعر : مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن قالب شعر : چهارپاره

یکسال میشود که تو هم پر کشیـده‌ای           من هم به سوگ پر زدن تو نشسته‌ام
شـایـد به جـا نـیـاوری‌ام آشـنــای من           می‌بینی از فراق تو خیلی شکـستـه‌ام


***
چون آفـتـاب بر لب بـامـم که مثل تو           مانده به زیرصورت خورشید پیکرم
ای تشنه لب به یاد ترک‌های لعـل تو           لب تشنه مانده‌ام به نـفـسـهای آخــرم

***
بی تو تمام باغ تو رنگ خزان گرفت           بی تـو پـری برای پـریـدن نمانده بود
صحرای داغ ، پای برهنه ، لباس خشک           نایـی دگـر بـرای دویـدن نـمـانده بـود

***
چندی است رفته قوت دیدن ز دیده‌ام           بنگربه راه رفتن خواهر که دیدنی است
دارم هـنـوز بر تـنـم از آن مسـافـرت          یک باغ پر بنفشه برادر که دیدنی است

***
دل پـاره پـاره از همـۀ طعـنـه‌هایشان          پـایـم هـنـوز آبـلـه دار از شـتــابــهــا
جا خوش نموده بر بـدنم جای سلسله           ردی است بر تـمـام تـنـم از طنـابهـا

***
پیراهنی که خون تو آغـشـته اش بود           هرگز نَشُسته‌ام نرود عطر و بوی تو
دارم هنوز با خودم از کوچه‌های شام           سنگی که خورد بر سر نیزه به روی تو

: امتیاز

زبانحال حضرت زینب سلام الله علیها هنگام وفات

شاعر : حسین قربانچه نوع شعر : مرثیه وزن شعر : مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن قالب شعر : غزل

نه هم دمی، نه مونسی،نه یـار و یاوری           جان دادنم چه سخت شد این روز آخری

یک سال و نیم هست که هِی میخورم زمین                مـثـل کــبـوتـری کـه نـدارد دگـر پــری


گرچه جلال وشوکت من ارث مرتضی است           ارثــیــۀ قــد خــم مـن، هـسـت مــادری

عـبـدالـه ایـن تـن و بــدن خـسـتــۀ مـرا           تا زیر نور و شعـلۀ خـورشید می بری؟

پـاشـو، حـسـیـنـم آمـده رد و بـدل کـنـیم           درد دل و  گــلایــۀ خـواهــر بــرادری

در گنجه لای بقچه،لباسی ست رنگ خون           برخـیـز، بـلکـه مـونس من را بـیـاوری

می خـواهم از فـراق شکـایت کنم به او           درسینه ام غمی است که او هست مشتری

من را زدند، خب به فدای سرت حسین           هر کس رسید، در تو فرو کرد خنجری

سر نیزه ای که بر کمرت خورد روی اسب           بـعـدا کـمـانـه کـرد به کـتـف کـبـوتری

عباس اگر که بود، دگر غـصه ای نبود           دیگـر نـمی دویـد کـسـی پـشت دخـتـری

من زیـنـبــم موی مرا هـیچ کـس نـدیـد           کـردم قـیـام تـا نـخـورد دسـت مـعجری

: امتیاز
نقد و بررسی

زیر سروده اصلی شاعر محترم است اما با توجه به وجود ایراد محتوایی در عدم رعایت شأن حضرت زینب؛ پیشنهاد می‌کنیم به منظور رفع ایراد موجود و حفظ بیشتر حرمت و شأن اهل بیت که مهمترین وظیفه هر مداح است؛ بیت اصلاح شده که در متن شعر آمده را جایگزین بیت زیر کنید

نه هـم دمی،نه مونسی،نه یـار و یـاوری           جان کندنم چه سخت شد این روز آخری

خوش حال باش موی مرا هیچ کس ندید          خوش حال باش دست نخورده است معجری

بیت زیر توهین به اهل بیت است ضمن اینکه تحریفی و دروغ نیز می باشد لذا حذف شد

در شـام و کـوفـه پـا قـدم  دخـتـرعـلی          رونق گـرفت کاسبی شـال و روسری

مدح و ولادت حضرت علی علیه‌السلام

شاعر : محمد جواد غفور زاده نوع شعر : سرود وزن شعر : فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن قالب شعر : غزل

دل پراز شوکت و فرّشد،شب میلادعلى           میـوۀ صبـر ظـفر شد، شب میلاد على

فرشى از بال ملک،روى زمین گستردند          آسمان زیر و زبـر شد، شب میلاد على


سبز پوشان فلک، خـنـده کنان مى‏ گفتند          شب عـشـاق، سحـر شد شب میلاد على

دل که با یاد على، گرد جهان مىگردید          راحت از رنج سفر شد، شب میلاد على

تا سحر زمزمۀ ناد عـلى، بر لب داشت          هرکه زین مژده خبر شد، شب میلاد على

چه مبارک سحرى بود که هر بنده ز خود          تـا خـدا راه سـپـر شـد شب میـلاد عـلى

سرو توحید،که سر به فلک افراخته بود          قد برافـراشـتـه ‏تـر شد، شب میلاد على

مطلع الفجرهدایت، ز افق سر زد و گفت          لـیـلـة الـقـدر دگـر شـد، شب میلاد على

نـور جـاویـد ولایت، به نـبـوت پـیوست          صحبت ازشیر وشکر شد، شب میلاد على

نخل ایمان عـدالت، که برومـنـدى یافت          سبز از این راهگذر شد شب میلاد على

کعبه تنها صدف بود که در قلب کـویـر          دامنش حِجر و حَجَر شد شب میلاد على

زمـزم از زمزمۀ نام ‏عـلــى شد شیرین          ناودان زمزمه گر شد، شب میلاد عـلى

تــازه شد بار دگر، شـیـوۀ ابـراهـیـمـى           سهم بـتـخـانـه تـبر شد، شب میلاد على

دید بتها همه در قبضۀ این بت شکن ‏است          کـعـبـه ‏آیـنـده نـگـر شد شب میلاد على

کعبه میـقـات دل ‏انگیـز خدا جویان بود          قــبلـۀ ‏اهـل نـظـر شد، شب میلاد عـلى

بسکه تأثیرپذیراست از این مژده (شفق)          صاحب حـسـن اثر شد شب میلاد على

: امتیاز

مدح و ولادت حضرت علی علیه‌السلام

شاعر : سید رضا مؤیّد نوع شعر : مدح وزن شعر : فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن قالب شعر : مربع ترکیب

ماهِ مولا شد حدیث طیر را با ما بخوان          در ولایش آشنا و غـیـر را با ما بـخوان

در توسل شـبّـر و شـبّیر را با ما بخوان          «یا مَن أرجوهُ لکلِّ خیر» را با ما بخوان


با نمازی، با دعـایی از گـنـاهانت برآی

هم‌چنان بنت اسد بر درگه یـزدان درآی

دانهٔ اشـکـی چـنـان آییـنه صافت می‌کند          سـوز آهـی مـحـرم بـزم عـفـافت می‌کند

روبه مسجد کن ببین رحمت طوافت می‌کند          ذات حق دعوت برای اعتکـافت می‌کند

معتکف در مسجد آن‌چه دید جز آن‌جا نبود

اعتکاف هیچ کس چون مادر مولا نبود

مـادری کـاو را ببخشد عالیِ اعلی علی          پـیـش کـعـبـه کس نداند حال او الّا علی

میرسد بر گوش جانش نغمه‌های یا علی          اعـتـکـافـش در حریم کعبه باشد با علی

چون سرآمد اعتکافش،عشق شد مدهوش او

تــا بـرآمـد آفـتــابـی بـود در آغــوش او

ای حرم درباز کن جانانه را در بربگیر          تیرگی بس، شمع با پروانه را در بربگیر

چون صدف این گوهر یکدانه را در بربگیر              خانه را بگشا وصاحب‌خانه را در بگیر

در ز دیوارحرم وا کن، به مردم درببند

خود کمر در خدمت این کودک و مادر ببند

ای حرم! غسل زیارت کن جمالش را ببین          چهرۀ چون ماه و ابروی هلالش را ببین

خط بکش بر روی بت‌ها وخط و خالش را ببین              بر سر دست رسول‌الله مـقـالـش را بـبین

کز زبور و مصحف و تورات ای جان جهان!

هر چه فرمایی بخوانم، گویدش قرآن بخوان

چون به رخسار پیمبر چشم حیدر باز شد          از نگاهش عـقـدۀ غـم به پیـمـبر باز شد

شهر علم مصطفی را برجهان در باز شد          حـجـت داور لـبـش با نـام داور باز شد

ای حریم کعبه! بشنو، این ندای دلنشین

آیـه‌های مـؤمـنـون را از امیـرالمؤمنین

اخـتـیـارش بـا خدا و عالمش در اختیار          مرد میدان‌های علم و حلم و مجد و افتخار 

جُرج جُرداق مسیحی گفت در هر روزگار         کاش می‌شد یک علی وین ویژگی‌ها آشکار
این نخواهد شد ولی از مکـتب ایـثار او
کاش خیزد هر زمان چون میثم تمّار او

: امتیاز

مدح و ولادت حضرت علی علیه‌السلام

شاعر : رضا جعفری نوع شعر : مدح و ولادت وزن شعر : مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن قالب شعر : غزل

می سوخت در حرارت یک جلوه آفتاب           سر بُرد از خـجـالت خود مـوج زیر آب

دریـا شـنـیـد نـامش و از تـرس آب شـد           خورشید پا برهنه زمین خورد از شتاب


وصفش کسی نگفت وهزاران کتاب شد            سطری نخوانده هیچ کسی زین همه کتاب

کُلّی است مثل نور،ولی منحصر به فرد           مـجـبـور روشـنـیـم و نـداریـم انـتـخـاب

بنت اسـد رسـیـد و دعـا کرد کـای خدا!           آمد برون ز کـعـبـه مـنـادای مـستـجـاب

کعبه نداشت ظـرفـیـتِ جـلـوه این هـمه            تصویر چون بزرگ ترآمد شکست قاب

ما مست کرده ایم و به معراج می رویم           از کـاسـه هــای لـم یَــلـدِ سـورۀ شـراب

مـا را خـراب بــادۀ تـوحـیــد کـرده انـد           جـمـع نـقـیـض را نـگـر؛ آبـادیِ خـراب

آری بـزرگـتــر ز عـلـی نـیست آیه ای            آری زلال تر ز عـلـی نـیست حـقِّ ناب

سیـمـرغ، بی عـنـایت تـو مرغ خانگی            مـرغی که با ولایت تو پر زنـد، عقـاب

: امتیاز

سرود ولادت حضرت علی علیه‌السلام

شاعر : امیر عباسی نوع شعر : سرود وزن شعر : قالب شعر : غیرکلاسیک (سرود،زمزمه،نوحه)

پخش سبک

شـیـعــۀ مــولا؛ چـهــره خــنــدان است           جــشــن مـــیــلاد، شــاه مـــردان اسـت

آمـده سـرور کـلّ عـالمیـن           آمـده ابـالحـسن ابالحـسیـن


انـشـاءالله بـا ایــن شـعــف

وعـدۀ ما یک شب نـجـف

دسته جـمـعـی همه ایوان طلا           ذکر روحانی یا حـیـدر گوییم

یا علی علی عـلـی را شـادی           قلب ریحانه ی پیغمبر گـوییم

یا علی علی علی؛حیدر مدد * یا علی علی علی؛حیدر مدد * یا علی علی علی؛حیدر مدد (۲)

 *******************************************************************

گـرچـه عـاصـی و، گـر گــنـه کـاریــم           روز وانــفــســا؛ مـــا تــــو را داریـــم

تو شفیع محشری مولامولا            نور وقدر و کوثری مولامولا

بــر هـمـۀ عـالــم ولــی

مـولـود کـعـبـه یا عـلی

کـعـبه بر قـدوم پاکت می نازد           تا ابد به عشق تو دل می بازد

نـور الله الـصـمد حـیــدر مـدد           زادۀ بـنـت اســد حـیــدر مــدد

یا علی علی علی؛حیدر مدد * یا علی علی علی؛حیدر مدد * یا علی علی علی؛حیدر مدد (۲)

 *******************************************************************

مـاه رحـمـت شـد، دل پـر از راز است           بـــاب الـطــاف، ایــــزدی بـــاز اســت

مـهربـان خـدا بـحـقّ عـلیٍ           یــا الـهـنــا بـحــقّ عــلــیٍ

کـن روزیّ این جـمـع ما

هـم نـجـف و هـم کـربـلا

راضی از ما بشود اگـر مولا           این شود رضایت حیّ یـکـتـا

زائر عـرش الـهـی مـیـشویم            با نـوای یا عـلی و یا زهـرا

یا علی علی علی؛حیدر مدد * یا علی علی علی؛حیدر مدد * یا علی علی علی؛حیدر مدد (۲)

: امتیاز
نقد و بررسی

بیت زیر به دلیل عدم رعایت قافیه تغییر داده شد

انّ بینی و بین الله                عزّ وَ جلّ ذُنوباً

سرود ولادت حضرت علی علیه‌السلام

شاعر : محمد مهدی روحی نوع شعر : سرود وزن شعر : قالب شعر : غیرکلاسیک (سرود،زمزمه،نوحه)

پخش سبک

ای نـگـار نـازنـیـن من           ای پــنـاه آخــریـن مـن

ای همیشه صاحب دلم           یا امـیـرالـمـومنـین من


نــام دلـنـشـیـن و پـاک تـو قــرار ما           ای وصـیّ مـصـطـــفـی شـیـر خــدا

ای ولایت تو حکم واجب الـوجـوب           یـا ابـالـحــسـن مــدد یــا مــرتـضـی

ای ایمانم،‌ یا علی مدد *** ای قرآنم ،‌ یا علی مدد *** ای سلطانم ،‌ یا علی مدد

یا مرتضی؛ یا علی مدد؛ یا مرتضی؛ یا علی مدد؛ یا مرتضی؛ یا علی مدد (۲)

**************************************************************

تو مـسـیـحـای دل مـنی           حلّ صدها مشکل منی

من گـرفـتـار رخ توام            با فـراقت قـاتــل مـنی

لنگر و ستـون تویی به کـلّ عـالـمـین           مـرد اول بــدر و خـیــبـر و حُــنــیـن

توامیـر و رهبـری و شاه و سـروری          ای نـگـار عـالــمـیـن یا ابا الـحــسـیـن

حیدر مولا؛یا علی مدد***عشق زهرا؛یا علی مدد *** دریاب ما را؛یا علی مدد

یا مرتضی؛ یا علی مدد؛ یا مرتضی؛ یا علی مدد؛ یا مرتضی؛ یا علی مدد (۲)

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

انبـیـا گشته اند مست جـام حـیـدری           در سما صفدری؛ در زمین دلاوری

تو شفیق پیغمبرانی *** تو به جسم دین عین جانی *** جد مولا صاحب زمانی

ما گـدایان رحمت تو*** جـمـله مـداح هیبت تو*** جـان به قـربان غـربت تو

حیدر مولا؛ یا علی مدد***حیدر مولا؛ یا علی مدد***حیدر مولا؛ یا علی مدد

یا مرتضی؛ یا علی مدد؛ یا مرتضی؛ یا علی مدد؛ یا مرتضی؛ یا علی مدد (۲)

: امتیاز

سرود ولادت حضرت علی علیه‌السلام

شاعر : امیر عباسی نوع شعر : سرود وزن شعر : قالب شعر : غیرکلاسیک (سرود،زمزمه،نوحه)

پخش سبک

حـال دل حـور و ملک گـردیـده عـالی            آمـد بـه دنـیـا حضرت مـولی الـمـوالی

ذکرمحبین، نور و تبارک            میـلاد مولا ، بادا مبارک


بـر کـلّ مخـلـوقـان ولـی آمـد بـه دنــیـا            نـجـل ابـوطـالـب عــلـی آمـد بـه دنـیــا

بادا مبارک مقدم مولود کعبه

**********************

تـفـسـیــر آیـات خــدا؛ آمـد خــوش آمـد            جـان نـبـی مـصـطـفـی آمـد خـوش آمـد

خاک حریمش،فخر وسعادت            قرآن بخواند،وقت ولادت

سیـمـای قـرآن در کـلام اوعــیـان است            نـورعیانش را چه حاجت بر بیان است

بادا مبارک مقدم مولود کعبه

**********************

من که به عـشـق ناب حـیـدر مبـتـلایـم            در اعــتـکــاف کــنــج ایــوان طـلایــم

ذکریا حیدر، اوج عبادات            برمعتکفها،روح مناجات

یا رب به حـقّ شـیـعـیـان مـرتـضـایـی            مـا را نـمـا بـا یــا عـــلـی کـربـبـلایــی

بادا مبارک مقدم مولود کعبه

: امتیاز

سرود ولادت حضرت علی علیه‌السلام

شاعر : امیر عباسی نوع شعر : سرود وزن شعر : قالب شعر : غیرکلاسیک (سرود،زمزمه،نوحه)

پخش سبک

جـشـن مـیـلادِ شـمـس ولایـت شــد            شـادی اهـل ولایت بـی نـهـایت شد

سـاقی کـوثــر، مـولا عـلـی حـیـدر            ای به عالَم تاج سر مولا علی حیدر


****************************

چـشـم عـالـم شـد مـحـو تـمـاشـایش            خانـۀ کـعـبـه مُـزیّـن بر قـدمهـایـش

عـشـق نـاب او طـعــم عـســل دارد           فـاطمه بنت ِ اسد گل در بـغـل دارد

سـاقی کـوثــر، مـولا عـلـی حـیـدر            ای به عالَم تاج سر مولا علی حیدر

****************************

مــاهِ روی او شـد قـبـلـۀ مــقـصـود            کعبه تا روز ابد نازد بر این مولود

ای هـمـه جـانـهـا بـادا به قـربـانـش            آیه های مـؤمـنـون گـلـواژۀ جـانش

سـاقی کـوثــر، مـولا عـلـی حـیـدر            ای به عالَم تاج سر مولا علی حیدر

****************************

شـکــر للّه کـه؛ بـر او گـرفـتــاریـم            ما تمسّک بر ولای مرتضی داریم

زنــدگـی مــا شـد فــانــی عـشـقِـت            آرزو داریم شویم قـربـانـی عشقِت

سـاقی کـوثــر، مـولا عـلـی حـیـدر            ای به عالَم تاج سر مولا علی حیدر

****************************

با شـهـیـدان ما هـمراه و یکرنگیم             با سعـودی هـا همه آمادۀ جـنـگـیـم

ذکر ِ هر کی با ما یار و همراهه             اشـــهــــد انّ عـــلـــیـــاً ولــــیُ الله

سـاقی کـوثــر، مـولا عـلـی حـیـدر            ای به عالَم تاج سر مولا علی حیدر

: امتیاز

سرود ولادت حضرت علی علیه‌السلام

شاعر : محمد زنجانی نوع شعر : سرود وزن شعر : قالب شعر : غیرکلاسیک (سرود،زمزمه،نوحه)

پخش سبک

قلب شیعه ها دوباره،غرق شادی وشعف شد         مرغ دل دوباره راهی،سمت ایوان نجف شد

پیرو خـط رهـبــریـم         تا نفس دارم حیدریم(۲)


حیـدر، دلا رو کرده شیدا ***  حیدر، امیر ملک اعلا ***  حیدر، غلامتم به مولا

علی علی مولا ؛ علی علی مولا (۲)

*****************************

کاشکی تقدیرم رو آقا از حسین تو بگیـرم         آخـرش بیام و پـای؛ ایـوان نـجـف بمیرم

اهل مـذهب جعـفریم         تا نفس دارم حیدریم(۲)

حیدر، بی کس و بی پناهم *** آخر، تومیکنی نگاهم ***  حیدر، تویی تو پادشاهم

علی علی مولا ؛ علی علی مولا (۲)

*****************************

ذکریا علی یا حیدر، شور وحال زندگیمه         ازهمان روزای اول، آب بابای بچگیمه

از غمای عالم بری ام         تا نفس دارم حیـدریـم (۲)

حیدر؛ تو شاهی من فقیرم *** حیدر؛  پیش تو سر بزیرم *** آخر؛ حاجتم و میگیرم

علی علی مولا ؛ علی علی مولا (۲)

: امتیاز

مدح و ولادت حضرت علی علیه‌السلام

شاعر : محسن عرب خالقی نوع شعر : مدح و ولادت وزن شعر : مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن قالب شعر : مربع ترکیب

دنـیـای بی‌امــام به پـایـان رسیده است           از قلب کعـبه قـبـلـۀ ایمان رسیده است
از آسمان حـقـیـقـت قـرآن رسیده است           شأن نزول سوره «انسان» رسـیــده است


وقتش رسیده تا به تن قـبـلـه جان دهند
در قاب کعبه وجه خدا را نـشـان دهند
روزی که مکه بوی خدای احد گرفت           حتی صنم به سجده دم یا صـمد گرفت
دست خدا ز دست خــدا تـا سند گرفت           خـانـه ز نـام صـاحب خانه مدد گرفت
از سمت مستجار،حرم سینه چاک کرد
کوری چشم هرچه صنم سینه چاک کرد
وقتی به عشق، قلب حرم اعتراف کرد           وقتی عـلـی به خانه خود اعتکاف کرد
وقتی خدا جمال خودش را مطاف کرد           کعبه سه روز دور سر او طواف کرد
حاجی شده است کعبه وسنت شکسته است
با جامـۀ سـیـاه خـود احرام بسته است
از بــاغ عـرش رایـحـه نـوبر آمده‌ست           خورشید عدل از دل کعبه بر آمده‌ست
از بیشه‌زار شیر شجاعت در آمده‌ست           حُـسـن خـدای عـزوجل حیدر آمده‌ست
جانِ جهان همین که ازآن جلوه جان گرفت
حُسنش؛ به اتفاق ملاحت جهـان گرفت
ای مـنـتـهـای آرزو، ای ابـتــدای مــا!           ای مـنـتـهی به کوچه‌ی تو ردّ پای ما!
ای بـانی دعـای سـریـع ‌الـرّضـای مـا!           پیـر پـیـمـبـران، پـدری کـن بـرای ما!
لـطـف تو بـوده شـامـل مـا از قـدیـم‌هـا
دستی بـکـش بـه روی سـر مـا یـتـیم‌ها
پشت تو جز مـقـابـل یـکـتــا دو تـا نشد           تیر تو جز به جانب شیـطـان رهـا نشد
حق با تو بود و لحظه‌ای ازتو جدا نشد           خـاک تو هـر کـسـی که نـشـد توتیانشد
ای شاه حُسن!‌ با تو «گدا معتبر شود»
آری!«به یمن لطف شما خاک زر شود»
ای ذوق حُسن مطلع و حُسن خـتـام ما!           شـیـریـنـی اذان و اقــامــه به کــام مـا!
تا هست مُهر مِهر تو بر روی نـام مـا           «ثبت است بر جریده‌ی عالم دوام ما»
این حرف‌های آخرشعراست وخواندنی است
 پای تو هر کسی که نماند نماندنی است

: امتیاز

مدح و ولادت حضرت علی علیه‌السلام

شاعر : حبیب چایچیان (حسان) نوع شعر : مدح و ولادت وزن شعر : مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن قالب شعر : غزل

بر بیت خـدا، نــور و صفای دگـر آمـد            این کیست که در خانۀ حق بیخبر آمد؟

این نورخدایی است که نازل به حرم شد            یا لطف نهان بود وکنون جـلوه گر آمد


مهر است مگر، میدمد از رخنه دیوار؟            مـاه است مگر ،کز افـق کعبه بر آمد؟

سـر الله اعـظـم ، سبب سـجـده بـر آدم             در قـبـلـه گه آخـر، ز پس پرده بر آمد

سـر حـلـقـۀ خـلـقـت،  پدر عالم هستی             سر چـشمـۀ پـایـنـده عـلـم و هـنـر آمـد

حسنی که پراکنده به هر دور و زمان بود             مجموع به یک جا شد و با یک نفر آمد

در بیت اَحد، قدرت حق، پرده برافکند             ازبنت اسد، شیر صفت یک پـسر آمد

محبوب خدا،  نفس نبی، همسر زهرا              معشـوق بـشر، باب شبـیر و شبر آمد

جبریل امین، شهپر خود فرش زمین کرد             چون عرش نشین،خسرو والا گهر آمد

از مـقـدم او، باغ ارم گشت گـل افشان            بر شاخه طـوبی، ز وجـودش ثـمر آمد

افـراشـتـه شد،  پـرچـم پیـروزی قـرآن            کز جانب حق،  آیت فـتـح و ظـفر آمد

آمـد اســـد الله ، بـه هــواداری احــمــد            خـورشـیـد جـمـال نـبـوی را قـمـر آمد

پـویند ره کعبه، به یـادش همه عـشـاق            بوسند حـجـر را چو لـبش در نظر آمد

بی گفته ی او، هر قـلمی نای تهی بود            از قـنـد لـب او، به سـخـنـها شکـر آمد

هر گـز دگـران را نَبـُود جـای قیـاسش            زیرا که عـلی، بر همه ابـرار سر آمـد

گمراه چه آرد پس از این عذر گناهش؟            کز قـبـلـه برون، قـبـلـه نـمای بـشر آمد

برخیز حسان،چنگ به دامان علی زن            اکنون که تو را سایه رحمت به سر آمد

: امتیاز

مدح و ولادت حضرت علی علیه‌السلام

شاعر : امیر حیاتی نوع شعر : مدح وزن شعر : مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن قالب شعر : غزل

نشان آمدنت، روی کـعـبـه حک شده بود         و صبر کعبه که لبریز از ترک شده بود

دوباره کعبه ترک خورد؟! یا سر تو شکافت؟!         از این پدیده ، زمان هم دچار شک شده بود


شکاف کعبه،فدای سرت،چه سرّی داشت؟!           نشان مرگ و تـولد، که مشتـرک شده بود !

در شکسته، لـگـد، گـریـه های در کـوچـه،           غـمـی بـزرگ، به اندازه ی فدک شده بود

: امتیاز

مدح و ولادت حضرت علی علیه‌السلام

شاعر : غلامرضا سازگار نوع شعر : مدح وزن شعر : فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن قالب شعر : مسدس ترکیب

ای حرم دیدار روی حق تعالایت مبارک            کـعـبـه امشب آفـتاب عالم آرایت مبارک

ای صفا ای مروه ای هستی تجلایت مبارک            ای حطیم ای حِجر ای زمزم تولایت مبارک


فاطمه بر صورت مولا تماشایت مبارک           رحمت للـعـالـمـین دیدار مولایت مبارک

گوهر دریای تـوحـیـدت مبارک باد کعـبه

دردل شب قرص خورشیدت مبارک باد کعبه

امشب از زمزمه به کف ساغر بگیرید ای ملایک          کعبه را مانند جان در بر بگیرید ای ملایک

عیدی خود را ز پیغمبر بگیرید ای ملایک            هرچه میخواهید از حیدر بگیرید ای ملایک

ذکریا مولا علی از سر بگیرید ای ملایک           از امیرالمؤمنین کوثر بگیرید ای ملایک

سرخوشان زمزم فیض علی ساغرمبارک

بر همه میلاد مولا سـاقـی کـوثـر مبارک

دامن أمّ الـقـری امـشب أبـوالأیـتـام دارد            مکه پیش از سال بعثت جلوۀ اسلام دارد

یا حـرم آگـاهی از بشکستن اصنام دارد            آسمان ازصورت خورشید بر کف جام دارد

یا زمین از نور امشب جامۀ احرام دارد            حـبّذا مولود مسعودی که حیدر نام دارد

کعبه امشب بیت معمور امیرالمؤمنین شد

مُلک هستی غرق در نور امیرالمؤمنین شد

ای نبی را جانشین میلاد مسعودت مبارک            عروه الوثقای دین میلاد مسعودت مبارک

قـبـلـۀ اهل یقـین میلاد مسعودت مبارک            خلق عالم را معین میلاد مسعودت مبارک

مرشد روح الامین میلاد مسعودت مبارک            یا امیرالمؤمنین میلاد مسعودت مبـارک

ای حرم امشب اسد در دامن بنت اسد بین

قـل هـو الله احـد مـرآت الله الـصـمـد بین

گوهرعصمت گرفته در بغل دردانه امشب            یا که زمزم را پُر از کوثر بود پیمانه امشب

عارض مولا شده شمع و حرم پروانه امشب            خانه دارد آبرو از روی صاحب خانه امشب

این خبر کرده امیرمکه را دیوانه امشب            میدهد بنت اسد را ذات حق ریحانه امشب

ای امیرمکه با زمزم حرم را شستشو کن

صاحب البیت آمده جان را نثار روی اوکن

فاطمه بنت اسد قرص قمر آوردی امشب            ماهی ازخورشید گردون خوبترآوردی امشب

بر رسول الله قـرآنی دگر آوردی امشب            نـخـل امـیـد محمد را ثمر آوردی امشب

جان شیرین بر تن پیغامبر آوردی امشب            حـبّـذا ای مادر مولا پسر آوردی امشب

با وضو در بر بگیرش هستی پیغمبر است این

هم علی،هم مرتضی،هم بوالحسن،هم حیدراست این

بی تـولای عـلـی اسلام جـان دارد ندارد            زهد کل رهروان بی او روان دارد ندارد

خصم او جز در دل دوزخ مکان دارد ندارد            هیچ پـیـغـام آوری خط امـان دارد ندارد!

برمشام خویش بویی از جنان دارد ندارد            حشر بی ظلّ لوایش سایه بان دارد ندارد

کعبه شاهد باش من غیر از علی رهبر ندارم

در دو دنیا دست از دامان حـیـدر بر ندارم

چشم شوکعبه که بینی روی رب العالمین را            گوش شو تا بشنوی آیات قـرآن مبین را

نـطـق زیبای دل انگیز امیرالمؤمنین را            صوت قرآن علی لبخند ختم المرسلین را

بوسه های احمد وتبریک جبریل امین را            عید اهل آسـمـان و شادی خلق زمین را

ای حرم با ماه رخسار علی روشنگری کن

یا علی قرآن بخوان و از محمد دلبری کن

یا محمد شیر تو شمشیـر حی داورم من            فاتح احزاب و بدر و قهرمان خیبرم من

باطنم من ظاهـرم من اولم من آخرم من            با تو در تنهایی و سختی وغم همسنگرم من

کشتی توحیـد را در سایۀ تو لنـگـرم من            حیدرم من، حیدرم من، حیدرم من، حیدرم من

همچو قرآنت چراغی منجلی داری محمد

بیم از دشمن مکن دیگر علی داری محمد

یا محمد بازو و شمشیرمن در اختیارت            من خدا را شیرم و زنجیرمن در اختیارت

حمد من تهلیل من تکبیر من در اختیارت           غـرش فـریـاد عالمگیر من در اختیارت

هم قضا تسلیم، هم تقدیر من در اختیارت          عزم من، تعجیل من، تأخیر من، در اختیارت

پا به پای حضرتت اسلام را یار و معینم

تو رسول اللّهی و من هم امـیـرالمؤمنینم

آمدم توجان من باشی ومن جان تو باشم            از ولادت تا شهادت تحت فرمان تو باشم

در تمـام جـنـگ ها فـتـح نمایان تو باشم            حـامـی دین مـبـیـن و یار قرآن تو باشم

بین حق وبین باطل نور وفرقان تو باشم            باغـبـان دائـم گـلـهـای خـنـدان تـو باشم

آن چـنـان که حق مـرا یار پیمبر آفریده

ذوالفـقـار حـیــدری را بهر حیدر آفریده

ای تمام دین من مهر و تولایت علی جان            ای دلم دریای نوری از تجلایت علی جان

ای به قرآن مدح گفته حق تعالایت علی جان                ای همه عالم فدای قد و بالایت علی جان

ای خدا خوانده به کل خلق مولایت علی جان           ای فراتر آستان از عرش اعلایت علی جان

ای ولایت دین «میثم» جان میثم هست میـثم

وای اگر از مرحمت فردا نگیری دست میثم

: امتیاز
نقد و بررسی

بیت زیر سروده اصلی شاعر محترم است اما پیشنهاد می‌کنیم به منظور انتقال بهتر معنای شعر بیت اصلاح شده که در متن شعر آمده را جایگزین بیت زیر کنید

آمدم توجان من باشی ومن جان تو باشم            از ولادت تا شهادت عبد فرمان تو باشم

مدح و ولادت حضرت علی علیه‌السلام

شاعر : سید محمد حسینی نوع شعر : مدح وزن شعر : مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن قالب شعر : ترکیب بند

ما عـاشقیم و تا به قـیـامت یـگـانـه ایـم            مــا از ازل بـرای ابـد عــاشـقـانـه ایـم

ما مـوج می زنـیـم به طـوفـان عـاشقی            دریـای احـمـریـم ولـی بی کـرانـه ایــم


آواره ایم خـانـه به دوشـیـم بـی کـسـیـم            ما چون کـبـوتـریـم که دنـبـال لانـه ایم

دلبر نگـاهـمـان نـکـنـد گـریـه می کنیم            چون خواب کودکانه پی هر بهانه ایـم

حـتـی بـرای بـودن مـا آیـه آمـده اسـت            ماهـا یـتـیـم و سـائـل ایـن آسـتـانـه ایـم

ما را خــدا ز خـاک بـنـی هـاشـم آفرید           پس تا ابـد بــرای هـمـین جـاودانـه ایـم

با عشـق مـی پـریـم پـر و بـالمان دهید

اشـکـی برای گـریـه امـسـال مان دهید

گـنـبـد نشان بـده که بـرایت کـبـوتـریـم            جـلـد حـرم شـدیـم بـرای تـو می پـریـم

مــا مـومـن نـفـوذ نـگـــاه شـمـا شـدیـم            یک لحظه بی نـگـاه شما بـاز کـافـریـم

دور از شما شمایل مرداب می شـویــم           وقتـی کـنـار دست شـمـایـیـم کـوثـریــم

تو مـالـکـی و ما هـمـگـی بـنـده تـوأیـم           تو حیدری و ما همه از نـسـل اشـتـریم

تبـعـیـدی تـوایــم به صـحـرا رسیده ایم           آقـــا اگــر قــبــول کـنـی مـا ابـوذریــم

یک شب به قوم وخویش خودت سرنمیزنی                دیـنـی اگـر حـسـاب کـنـی ما بـرادریم

بـالا پـریـده ام پـر و بـال مـرا بـچـیــن           خیلی بزرگمان بـکـنـی تـازه نـوکـریـم

ما سـائـلـیـم وقت رکـوعت رسیـده ایـم           انـفـاق کـن ولـی خــدا یــا ابـاالـکـریــم

ما بـنـده زاده ایـم تـو چـاکـر قـبـول کن

از نـسـل قـنـبـریـم تو قـنـبـر قـبـول کن  

غم در کـنار چـشـم شما شـاد مـی شـود           یعنی خـرابـه هـا به تـو آبــاد می شـود

دنیا به یمن روی شما در تحرک است            حتی نسیـم هم ز شـمـا بــاد مـی شــود

آواز خــوان دکّــه خــیــاطــی مــحــل            با یک نـفـس ز کام تو ارشاد می شود

هرکس اسیرعشق تو بود است یا علی           از قـیــد و بـنــد عـالـمی آزاد می شود

شــــاگــرد روز اول درس مـحــبـتــت           با اولـیـن کــلام تـو اسـتــاد مـی شــود

با یک اشاره ات همه شمشیر می کشیم           وقتی که پیر حضرت مـقـداد می شـود

حـالا مُـریـد صـبـر تـوأم یـا ابـالـحـسن

 ای پیرِ درد و غصه و غم، یا ابالحسن

ای کعبه از حضور شما مـفـتـخـرترین           مکه به یـمن شخص شما معـتـبـرتـرین

کعبه برای روی شما سینه اش شکست           تو قلب شهر مکه شدی یا جـگـرترین؟

قبل از نزول، ترجمه مـومـنـون شـدی            در آیه های حضرت حق مستـقرتـرین

پـیـروز تــا هـمـیـشـهٔ هـر غــزوه اُحُـد           ای سینه ات برای مـحـمـد سـپـرتـریـن

از بس علاقه داشت محـمد به روی تو           دامــاد او شـدی و بـرایـش پـسـرتـرین

هر روز ما برای شما جـشـن می شود           هر روز مـا بـرای شـمـا ای پـدرترین

آواره بــوده اند چه بـسـیـار در پی ات           ما هم برای عشق شما در به در تـرین

امشب بیا و آیه ای از مومنـون بخوان

 حزب خدا شدی و هم الغالبون بخوان

: امتیاز

مدح حضرت علی علیه‌السلام

شاعر : یاسر حوتی نوع شعر : مدح وزن شعر : مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن قالب شعر : ترکیب بند

رمزحیات، قبضه شمشیر مرتضاست           هفت آسمانیان،همه تسخیرمرتضاست

قرآن؛زلال آینه، تصویر ناب؛ اوست           هر آیه آیه؛ آیـنـه، تفـسیر مرتضاست


جنات عدن،روضه رضوان، بهشت قرب           در سایه سار شاخهٔ انجیر مرتضاست

این که خدا به دیــدۀ مردم بـزرگ شد           تـأثـیــر جـاودانـۀ تکـبـیـر مرتضاست

صبرش شبیه ضربه خندق ستودنی ست          آری؛ بـقـاء شیعه به تدبیر مرتضاست

سلطان عشق! حضرت والا مقام ها.!

تـسـیـلـم تو، شکـوه تـمــام ســلام هـا

ای مـیــوه رسـیـده بــاغ خـــدا عـلـی           آب و غــذای سـفـره اهـل ولا عـلــی

بدر و حنین و خیبر و خندق که جای خود           تنزیل آیه های علق در حــرا؛ عـلـی

سـّرِ عظیم لیلة الاسـراء؛ عـروج بود           من نـفـْـس ظاهری محمد الی...عـلی

تفسیرناب سورۀ توحید ؛ می شود...           تلخیص درعبارت یک جمله "یا علی"

با نوح و با کلیم و مسیحا و با کـلیـم           هرجا تو دیده میشوی در هرکجاعلی

تو در کـمـال مـطـلق و انسان کـاملی

در مشکلات سخت؛ تو حلّ المسائلی

چیزی شبیه رایحه ای می وزید و رفت          شبها به شانه؛ نان و رطب میکشید و رفت

افـسـوس قـدر و منـزلتش را نداشتند           تا در جوار کوثر خود آرمید و رفت

زهرا همان علی وعلی نیز فاطمه است          شکرخدا فراق به پایان رسید و رفت

گرچه کنار بسترش از مَردها پراست          اما؛دریغ محسن خود را ندید و؛ رفت

مـردی که شـاهـد صدمات مدینه بود           آن روز مُرد و در رمضان شد شهید و رفت

غیر ازعلی به عام امکان مدار نیست

خلقت بـدون اسـم عـلی استوار نیست

: امتیاز
نقد و بررسی

کلمه انجیر در بیت زیر صرفا بخاطر رعایت قافیه امده است و معنای خاص و درستی ندارد

جنات عدن،روضه رضوان، بهشت قرب           در سایه سار شاخهٔ انجیر مرتضاست

بیت زیر سروده اصلی شاعر محترم است اما پیشنهاد می‌کنیم به منظور انتقال بهتر معنای شعر بیت اصلاح شده که در متن شعر آمده را جایگزین بیت زیر کنید تا روز جسارت به حضرت زهرا روز مرگ امیرالمومنین و روز ۱۹ یا ۲۱ رمضان روز شهادت ایشان محسوب بشود

مـردی که شـاهـد صدمات مدینه بود           یک روز مرد، درسحری شد شهید و رفت

بیت زیر در تمام سایت ها با ضمه حرف میم در « مُردها»  آمده است ( تا جائیکه ما بررسی کردیم) که به احتمالا اشتباه تایپی است لذا اصلاح شد

گرچه کنار بسترش از مُردها پراست          اما؛دریغ محسن خود را ندید و؛ رفت

مدح امیرالمؤمنین حضرت علی علیه‌السلام

شاعر : وحید قاسمی نوع شعر : مدح وزن شعر : مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن قالب شعر : غزل

ذكر ابوتـراب عجـب مستی آور است          این نام پیرِ میكدۀ حوض كـوثـر است

اصلاً هراس و بـاك نداریم از حساب          محشركلید باغ جنان دست حیــدراست


رحمت به مادرم، كه مرا مجلس تو بُرد          این شوقِ نوكری،اثر شیر مادر است

اول كـسی كه وارد فـردوس می شود          ازصنف نوكران علی دوست، قنبر است

حبـل المتین حیـدریون در پُـل صراط          نخهایِ سبز چـادر زهـرایِ اطهراست

هركس ز غربت حسنش گریه كرده است         خندان ترینِ مردمِ صحرایِ محشراست

فـردا تـمـام اهل زمین تـشـنـه اند و ما          لب هـایـمانِ ز بادۀ آل عبــا؛ تـر است

راهی برای شیعـۀ تو تا بهـشت نیست          «تا كشتی نجات حسینی شناور است»

سینه كـبـودها، چقدر بُـرد كرده اید!!!          باغ بهشتِ سینه زنان با صفاتر است

مانند بـاد می گـذریـم از پـل صـراط           تا رویِ دست فاطمه قنداقِ اصغراست

: امتیاز
نقد و بررسی

محشر تمام سینه زنان گردِ زینب اند           آن روزِ داغ، چادر او سایه گستراست

مدح و ولادت حضرت علی علیه‌السلام

شاعر : سید حمید رضا برقعی نوع شعر : مدح وزن شعر : مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن قالب شعر : غزل

مــولای ما نمونهٔ دیـگـر نـداشـتـه است          اعجاز خلقت است و برابرنداشته است

وقت طـواف دور حـرم فـکـر می کـنم          این خانه بی دلیل ترک برنداشته است


دیدیم در غـدیـر که دنیـا به جز عـلـی           آیینه ای بـرای پـیـمـبـر نـداشـتـه است

سوگند می خورم که نبی شهرعلم بود           شهری که جزعلی دردیگرنداشته است

طوری ز چارچوب، در قلعه کنده است          انگار قلعه هیچ زمان در نداشته است

یا غیـر لافتی صفتی در خـورش نبود          یا جـبـرِئـیـل واژهٔ بـهـتـر نـداشته است

چون روزروشن است که درجهل گمشده است          هرکس که ختم ناد علی برنداشته است

ایـن شـعـر اسـتـعـاره نــدارد بــرای او         تقصیرمن که نیست برابر نداشته است

: امتیاز

مدح امیرالمؤمنین حضرت علی علیه‌السلام

شاعر : حسین منزوی نوع شعر : مدح وزن شعر : فاعلاتن مفاعلن فعلن قالب شعر : مثنوی

عـلـی ای مـیــر پـهـلـوان عــرب!          زیــر تـیـغـت ســر یــلان عــرب

حق که دیــوار کعبه منـشق کـرد           هم تـو را طـفـل دامــن حـق کرد


کعـبـه در ظاهـر ابـتـدای تو بـود           کـوفـه در ظاهـر انتهـای تـو بود

ای در خـیـبـر از تـو کـنـده شـده!          وز تو لات و هـبـل فـکـنـده شـده!

خـصـم شد هـر که کردگارِ تو را          بـوسـه زد تـیـغ ذوالـفـقــار تو را

ای مـنـاجـاتـی شـبـانــه! عــلــی!           ای نـمــاز تو عـاشـقـانــه! عـلی!

آن چـنـانـی که تـیــر، وقت دعـا           کـشـد از پا بـرون طبیب، تـو را

نیـز در وقت سـجـده بر سـر تـو           می زنـد تـیــغ خـصـم کـافــر تـو

شـانـه هـای تــو، آه! قـامـت تــو           آن سـتـون هـای اسـتـقـامـت تــو

بـــار انــدوه عـالـمــی مـی بــرد           دل تو غصه ی جهان می خورد

شب که می شد تو بودی و غم تو           -عـالـم رنـج و راز- عــالــم تــو

تا که پـنـهـان ز خلق زیر گـلـیـم           بـبـری شـــام کــودکـــان یـتــیــم

عـلـی! ای پــرّ و بال هم قفسان!           خود پر از درد و دردمند کسان!

ای درِ شـهـر عـلـم مصـطـفوی!           عَـلَـم سـبـز حـلــم مـرتــضـوی!

ای عـلی! ای تو را هنوز فغـان            در دل چـاه هـای کـوفـه نــهـان

تو ولی، بی زمـان و هـنـگـامی           هم بی آغــاز و هم بی انـجـامی

بـودی و آسـمـان نـبــود هـنــوز           هم زمین، هم زمـان نبود هنـوز

گـر بـه شـوقـت نـیـافـریـد خــدا           از چه کرد این جـهـان پدید خدا

: امتیاز

مدح امیرالمؤمنین حضرت علی علیه‌السلام

شاعر : سید حمید رضا برقعی نوع شعر : مدح وزن شعر : فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن قالب شعر : مثنوی

چشم وا کن احد آیینهٔ عبرت شد و رفت           دشمن باخته بر جنگ مسلط شد و رفت

آن که انگیزه اش از جنگ غنیمت باشد           با خبر نیست که طاعت به اطاعت باشد


داد و بـیـداد که در بـطـن طـلا آهن بود           چه بگویـم که غـنـیمت رکب دشمن بود

داد و بیـداد بـرادر که بـرادر تـنـهـاست           جـنـگ را وا مـگـذاریـد پـیمبر تنهاست

یک به یک در ملاء عام و نهانی رفتند           هـمـه دنـبـال فـلانــی و فـلانـی رفـتــنـد

همه رفتند غـمـی نـیـست عـلی می ماند           جای سـالـم به تنش نیست ولی می ماند

مرد؛ مولاست که تا لـحـظـهٔ آخـر مانده           دشمن از کشتن او خسته شده، در مانده

دردل جنگ نه هر خار و خسی می ماند           جگر حـمـزه اگر داشت کسی، می ماند

مرد آن است که سر تا قدمش غرق به خون              آن چنانی که عـلـی از اُحُــد آمد بیرون

می رود قصـهٔ مـا سـوی سرانجام آرام           دفـتـر قـصـه ورق می خورد آرام آرام

میرسد قصه به آن جا که علی دل تنگ است          میفروشد زرهی را که رفیق جنگ است

چه نیازی دگر این مرد به جوشن دارد           وان یکاد از نـفـس فـاطـمـه بر تن دارد

کـوچـه آذیـن شـده در هـمهمه آرام آرام          تـا قـدم رنـجـه کـنـد فـاطـمــه آرام آرام

فـاطـمـه فــاطـمـه بـا رایـحـهٔ گــل آمــد          نـاگـهـان شـعـر حـمـاسـی به تـغـزل آمد

می رود قصهٔ ما سـوی سـرانـجـام آرام           دفـتـر قـصـه ورق می خـورد آرام آرام

میرسد قصه به آن جا که جهان زیبا شد         بـا جـهـاز شـتــران کـوه احـد بـر پا شد

و از آن آیــنـه بـا آیــنـه بـالا مـی رفـت         دست دردست خودش یک تنه بالا می رفت

تا که از غـار حـرا بـعـثـت دیـگــر آرد         پیش چشم همه از دامـنـه بـالا می رفت

تا شـهـادت بـدهـد عـشـق ولی الله است          پله در پـلـه از آن مـاذنـه بـالا می رفت

پیش چـشـم همه دست پـسـر بـنـت اسـد         بـیـن دسـت پـسـر آمـنـه بـالا مـی رفـت

گفت: این بـار به پایان سـفـر می گـویم        " بارهـا گـفـتـه ام و بار دگر می گویم"

رازخلقت همه پنهان شده درعین علی است         کهکشان ها نخی از وصلهٔ نعلین علی است

واژه در واژه شـنـیـدنـد صــدا را امـا..         گـفـتـنـی ها هـمـگـی گفته شد آن جا اما

سوخت درآتش و بر آتش خود دامن زد         آن که فهمید و خودش را به نفهمیدن زد

شهر این بار کمر بسته به انـکــار علی         ریسمان هم گره انـداخـتـه در کار علی

بـگـذاریـد نـگـویـم کـه احـد مـی لــرزد         در ودیوار ازین قصه به خود می لرزد

می نویسم که "شب تار سحر می گردد          یک نفر مانده ازین قوم که بـرمی گردد

: امتیاز